De Bazar de la Charité was een in 1885 in Parijs opgerichte liefdadigheidstentoonstelling. De bazar bestond tot 1897, toen het gebouw werd vernietigd door een brand, waarbij 129 mensen om het leven kwamen.
In de bazar verkochten welgestelde dames kunstwerken, waarvan de – vaak relatief hoge – opbrengsten werden gebruikt voor liefdadigheidswerk. Het gebouw zelf was een versierde houten barak. Met behulp van decorstukken was er een reconstructie van een middeleeuwse Parijse straat gemaakt. Achter in de barak was een ruimte ingericht waar cinématografische voorstellingen konden worden gegeven. In deze ruimte ontstond de fatale brand. De belichting van de projector bestond uit kalklicht dat door een ethervlam werd gemaakt. In de projector ontstond een klein vuur dat, door de droogte van de omgeving (die geheel uit hout en uit (deels uit katoen vervaardigde) decorstukken bestond), gemakkelijk uitgroeide tot een grote brand.
Binnen enkele minuten stond de gehele barak in brand en de hitte was zo groot dat het brandende pand van buitenaf moeilijk bereikbaar was. Nadat de brand geblust was, konden de lichamen maar met moeite worden geïdentificeerd. Er vielen 129 – meest vrouwelijke – slachtoffers. Ook hertogin Sophie, de zus van de Oostenrijkse keizerin Elisabeth, kwam om.
Er volgden blijken van medeleven en donaties uit de gehele wereld.
De Netflix-serie Le Bazar de la Charité uit 2019 is deels gebaseerd op de ramp.
