Door haar verloving met de keizer van Oostenrijk werd Sisi als jong meisje opeens en onvoorbereid uit de geborgenheid van haar omgeving gerukt. Zij was in alle opzichten onervaren maar wel eerlijk, spontaan idealistisch en vooral schuchter. Binnen enkele maanden moest zij aan het keizerlijk hof in Wenen echtgenote, moeder, en de eerste vrouw van het rijk worden.
Toen Sisi zich verloofde zat ze nog midden in haar puberteit. Gelet op de normen van die tijd kan men aannemen dat Sisi niet voorgelicht was, toen zij in het huwelijk trad. Of Franz Joseph, die al seksuele ervaring had opgedaan daarvoor begrip kon opbrengen valt te betwijfelen. In elk geval werd het huwelijk pas in de derde nacht voltrokken, iets wat de hele hofhouding wist. Aartshertogin Sophie liet zich tijdens het gezamenlijke ontbijt regelmatig rapporteren over het intieme huwelijksleven van het keizerlijkpaar, waarbij zij druk uitoefende op Sisi en dat zij zich niet moest ontzien. Er moest uiteindelijk zo snel mogelijk een troonopvolger komen. Ook dwong aartshertogin Sophie Sisi om zich tijdens haar zwangerschap zich zo veel mogelijk aan het volk te laten zien, wat in die tijd het toppunt van pijnlijkheid voorstelde.
De kinderen, en daarmee één van de belangrijkste bronnen voor geluk en vervulling, werden Sisi direct na de geboorte van haar afgenomen. De strijd om de kinderen werd door de dood van de kleine Sophie beëindigd. Om niet nog meer te moeten leidde, gaf Elisabeth zich met moeite een gevoelsmatige afstand tot haar tweede dochter Gisela en daarna tot haar enige zoon Rudolf. Al deze dingen leidden ertoe dat zij al op heel jonge leeftijd al naar de dood verlangde.
Daar kwam nog bij dat zij niet opgewassen was tegen de intriges, het geroddel, de boosaardige kritiek, het stijve hofceremonieel en de voortdurende observatie. Er werd te veel van haar verwacht en stond er alleen voor, ook omdat niemand haar hielp zich in haar nieuwe positie in te leven.
De pijnlijkste ervaring voor Sisi was zeer zeker dat de door haar geliefde en aanbeden man geen aandacht aan haar schonk, ja zelf haar problemen en noden niet inzag. Zij had in de liefde geloofd toen ze trouwde en moest nu erkennen, dat haar schoonmoeder de invloedrijkste vrouw in het leven van haar man was en dat politiek en bureaucratie steeds belangrijker waren dan zij zelf.
Sisi’s obsessieve aandacht voor haar uiterlijk, haar extreme sportieve bezigheid en haar hongerkuren golden lange tijd als tekenen van haar ijdelheid en ledigheid. Pas toen de medische wereld zich ernstig met het psychosomatische ging bezig houden, dus met de relatie tussen lichaam en ziel, vergrootte zich het perspectief. Zo weten we nu dat er een ziekte bestaat met de naam anorexia en dat deze ziekte evenals andere eetstoornissen, door diepe innerlijke nood ontstaat. Zowel de oorzaken als de ziekteverschijnselen zijn in het geval van Sisi vast te stellen. De oorzaken zijn zeer zeker ontstaan door de ervaringen in haar eerste huwelijksjaren.
De kenmerken van anorexia zijn o.a. een problematisch houding t.o.v. de eigen vrouwelijke identiteit, het weigeren van voedsel, buitengewone lichamelijke onrust en overmatige drang tot bewegen evenals een overmatig vererend bezig met het eigen uiterlijk. Al deze dingen vinden we terug bij Sisi.
De ontwikkeling van een positieve instelling tot haar eigen vrouwelijke lichamelijke gesteldheid werd blijkbaar door veel belevenissen in de kiem gesmoord. Zowel met de seksualiteit als met haar moederliefde had zij slecht negatieve ervaringen opgedaan. De afwijzende houding tegenover de vrouwelijke seksualiteit voerde bij Elisabeth uiteindelijk tot een algehele afkeer van het moeder zijn, zelfs tegen baby’s, ook als dit haar eigen kinderen of kleinkinderen betrof.
De lichamelijke onrust, die haar zelf niet verliet tijdens lezen en leren, probeerde ze tegen te gaan door extreem te sporten. Sis was één van de beste amazones van haar tijd, ze deed veel aan gymnastiek, ging zwemmen, ze was erg bedreven in schermen en ondernam bij elke weersomstandigheid uitgebreide en inspannende wandelingen.
Haar slanke figuur, mede ontstaan door het veelvuldig hongerlijden, accentueerde zij, door zich niet alleen te laten inrijgen maar ook zich nog extra te laten innaaien. Haar tot de grond reikende haren werden tijdens uren durende zittingen behandeld, om ze tot waren kunstwerken op te laten steken. Bovendien baden Sisi in ezelinnenmelk en liet ze zich in de hof apotheek de meeste veelzijdige schoonheidsmiddeltjes mixen.