Sisi moest tijdens de begin jaren van haar huwelijk heel veel dulden. Hierdoor werd ze meerdere keren op haar ziel getrapt. Toen Sisi erachter kwam dat haar man haar bedroog, was de maat vol. De 22-jarige Sisi, die in vier jaar tijd drie kinderen op de wereld zetten en er één verloor, verlaat Wenen en gaat met Gisela naar Possenhofen, naar haar familie. Voor de liefde en de bewondering die zij voor haar man gehad had, was zij slecht beloond. Te midden van de intrigerende hofhouding had zij geleden onder grote eenzaamheid en zij bevond zich in een zenuwoorlog met haar schoonmoeder, waar maar geen eind aan kwam. Dit allemaal openbaarde zich in zwaarwegende lichamelijke problemen. Elisabeth leed onder andere aan voortdurende hoestaanvallen en er was zelfs sprake van niet nader te bepalen longziekten. De moeilijkheden bij het vaststellen van een diagnose en de niet tot resultaat leidende behandelingen van de ziekteverschijnselen duiden op psychosomatische symptomen. Er werd dringend geadviseerd meerdere maanden op Madeira te gaan kuren. Sisi aanvaarde dit zonder meer in dank. Ze vond alles goed, als ze maar weg was van het Weense hof.
Het verblijf op Madeira was het begin van een pauze- en rusteloze tijd van reizen, dat Elisabeth haar hele verdere leven als een vluchteling bleef doen. Sisi was bijna twee jaar zonder onderbreking weg van het Weense hof. Na Madeira ging ze naar:
– Korfoe
– Venetië
– Bad Kissingen
– Possenhofen
Deze periode was bepalend om zich zelf te leren kennen.