Een zwakte van Elisabeth was het winkelen. In het bijzonder werden door haar hoge eisen gesteld aan de dingen voor haar eigen gebruik. Speciaal wat haar kleding, toiletartikelen en haar voeding betrof, lette zij er nauwkeurig op, alleen de beste kwaliteit te krijgen. Dit droeg bij tot haar roep, een excentrieke persoonlijkheid te zijn.
Een paar traditionele firma’s of zaken kunnen vol trots zeggen, dat zij in de tijd van de monarchie tot k.u.k. (Keizerlijke en Koninklijke) hofleveranciers hebben behoord. De toekenning van deze onderscheiding werd tamelijk beperkt toegepast en de voorwaarden waren hoog, zo moesten de gegadigden:
– Niet alleen uitstekende waar of de beste dienstverlening bieden
– Maar moesten ze ook van onbesproken gedrag zijn; persoonlijk integer en zonder schulden
Maar het gebeurde ook dat leden van de keizerlijke familie zelf bedrijven tot hofleverancier benoemde als ze met hun prestaties tevreden waren. Keizerin Elisabeth deed dit minstens twee keer. Het hof controleerde de handhaving van het hoge niveau en bij reclamaties kon de betreffende firma de titel weer verliezen. Het keizerlijk wapen, dat de uitverkoren firma’s mochten gebruiken, was een garantie voor eersteklas kwaliteit van de producten, die ook voldeden aan de eisen van het hof.