Op 9 april 1885, Tijdens de jubileumvieringen ter ere van de 50ste verjaardag van koning Leopold II paradeert Boudewijn samen met zijn klasgenoten door de straten van Brussel. Hij trekt de aandacht van het publiek dat in hem de troonopvolger en het symbool van de toekomst ziet. InJuni 1885, ging Boudewijn naar Duitsland om de begrafenis bij te wonen van zijn grootvader van moederskant, Prins Charles-Antoine, aan wie hij zeer gehecht was. De volgende maand wacht hem een nieuwe verplichting: in Juli 1885 moet hij een belangrijke militaire trainingsreis maken waarbij hij de verdedigingsstructuren van de stad Antwerpen bezoekt voordat hij in september naar de militaire manoeuvres in het kamp van Beverloo gaat. Op 1 mei 1886 legde hij de eed af als tweede luitenant van het grenadierregiment in handen van de koning, die van de gelegenheid gebruik maakte om de essentiële rol van het Belgische leger te onderstrepen en impliciet pleitte voor persoonlijke militaire dienst. Boudewijn schrijft:
“Daarom merkte ik dat ik nu door eer gebonden was aan de koning en aan het land wat betreft mijn liefde voor België, ik beweer een echte patriot te zijn”
Geleidelijk kreeg Boudewijn, vanwege zijn dynastieke positie, minder controle over zijn agenda. Hij wil zijn familievakantie in Amerois graag voortzetten , maar moet deze inkorten om zijn militaire taken te vervullen. ‘De zomer doorbrengen op het platteland moet de droom van iedere man zijn’, schreef hij in 1886.19 december 1886, maakte hij zijn “intrede in de wereld” door deel te nemen aan het bal van de Société de la Grande Harmonie in Brussel. In Februari 1887, wanneer hij zijn 18e verjaardag zal bereiken, vermeldt het laatste rapport over de studies van Boudewijn dat de prins over alle wetenschappelijke en literaire kennis van de geesteswetenschappen beschikt, afgezien van de Griekse taal die hij niet op verzoek van zijn vader heeft bestudeerd. In het Latijn slaagde hij er vrij gemakkelijk in Horatius, Tacitus en Vergilius te vertalen. Ook kreeg hij lessen in constitutioneel recht en politieke economie. Dit schoolrapport stelt voor om de middaglessen te schrappen, zodat hij leert zijn schema te beheren, en raadt zijn inschrijving aan de universiteit af .
Boudewijn moet, vergezeld van zijn vader, in vertegenwoordiging van de koning ook de officiële verplichtingen vervullen die hem diep kenmerken, zoals in Quaregnon , tijdens de mijnramp van4 maart 1887, waar we de dood van 113 mijnwerkers betreuren. “We gingen eerst naar de put en we zagen drie lijken naar boven komen; ze waren bedekt met wonden, en één ervan was volkomen onherkenbaar ”, schreef Boudewijn aan zijn moeder. De week daarop ging Boudewijn naar Duitsland om in het gezelschap van zijn vader de 90ste verjaardag van keizer Willem I in Berlijn te vieren. Hij werd officieel voorgesteld aan de Duitse keizer.
Vanaf zijn tiende kon Prins Boudewijn zich uitdrukken in correct Duits en Engels. Ook heeft hij een goede kennis van het Nederlands, dat hij – vooral mondeling – minder goed beheerst dan de andere talen die hij kent. In Brugge, op 17 augustus 1887 Tijdens de viering van de inhuldiging van het monument gewijd aan de helden van de Brugse metten Jan Breydel en Pieter de Coninck reageert Boudewijn kort maar adequaat in het Nederlands op een welkomstwoord. De monarchistische pers heeft deze episode doelbewust uitvergroot om zekerheid te bieden aan een gemeenschap wier taalkundige eisen zich begonnen te uiten. De exploitatie van zijn kennis van de Nederlandse taal komt in werkelijkheid overeen met een manoeuvre van de koning, die erop gebrand is de gunst van de Vlaamse gemeenschap te verwerven. Boudewijn bleef dus voor het nageslacht de “tweetalige prins”.