Tijdens de winter van 1899-1900 bracht Clémentine, vanwege haar bronchiale pathologieën (een longaandoening) op advies van haar artsen een paar maanden door in Saint-Raphaël, aan de kust van de Var. Het isolement was daar compleet en voor het eerst in haar leven bevond de prinses zich zonder iemand van haar familie. Ze wijdde zich aan fotografie, dankzij een camera die haar werd aangeboden door haar tante, de gravin van Vlaanderen. In maart 1900 werd haar verblijf echter onderbroken doordat haar moeder, koningin Marie Henriette, die haar slechts een paar minuten per dag in Spa zag. Aan de andere kant eiste Marie Henriette haar honden op, waardoor Clémentine uit Zuid-Frankrijk terugkeerde.
Van tijd tot tijd ontving Clémentine uitnodigingen van het koninklijk huis. Ze werd uitgenodigd door koningin Victoria (die ook aan de Côte d’Azur verbleef ) en door de graaf en gravin van Caserta (hoofden van het Huis van Bourbon-Twee Sicilië ), waar ze, op aandringen van haar zus Stéfanie, was. Ze ontmoette prins Carlos van Bourbon-Two Sicilies (bijgenaamd “Nino”), de tweede zoon van de graaf en gravin. Clémentine leek positief onder de indruk van de jongeman. ‘Nino’ was twee jaar ouder dan zij:
“Nino is erg goed, erg knap. Ik geloof dat hij serieus, recht door zee en eerlijk is. Het wordt zeer geprezen. Hij is erg vroom en beschikt over alle vereiste kwaliteiten. het lijkt mij, om een vrouw gelukkig te maken”.
De pers maakte melding van een verloving, en Clémentine meende dat ze die moest verbreken omdat ze niet langer verliefd was op prins, die haar leuk vond.
Inmiddels is Clémentine nog steeds vrijgezel, ze keerde terug naar België, na een verblijf in Balmoral Castle bij koningin Victoria. In de zomer van 1900 verbleef ze in Oostende voordat ze weer alleen in Laken terechtkwam, omdat de koning weigerde Clémentine toe te staan zich bij Stéfanie te voegen terwijl ze in Nederland verbleef. Maar Leopold II ging alleen naar Stéfanie en beweerde dat Clémentine ziek was. Er volgde een intense scène tussen de koning en Clémentine die vanaf dat moment de bevelen van haar vader om per brief met Stéfanie te communiceren, schond. Leopold II dreigde, als hij hoorde dat ze correspondeerde met haar oudere zus, haar “op straat zou gooien”.