Op 11 febuai 1912 touwe George met aatshertogin Isabella van Oostenrijk-Teschen. Na het huwelijk ging het stel op huwelijkseis naar Wales, Parijs en Algiers. Maar tijdens hun huwelijksreis ging het stel uit elkaar. Na minder dan een jaar, op 17 januari 1913, bevestigde het Beierse hooggerechtshof de scheiding, en de Heilige Stoel in Rome verklaarde het huwelijk op 5 maart van hetzelfde jaar nietig omdat beide partners het erover eens waren dat het niet was voltrokken.
Tijdens de Eerste Wereldoolog werkte zijn ex-vrouw, Isabella, als vepleegster in het Oostenrijkse leger en werd verliefd op chirurg Paul Albrecht. Isabella verloofde zich met hem. maar keizer Franz Joseph verbood haar met de chirurg te trouwen. Prinses Isabella trouwde op haar sterfbed met de arts, op 6 december 1973, waarna zij overleed.
Volgens geruchten had prins George sinds 1896 een relatie met een even oud meisje uit Wenen, zij was de dochter van een rijke koopman, met wie hij vanwege klassenverschillen niet mocht trouwen. Door deze onvervulde liefde viel ook het huwelijk van de prins uiteen. Na de Eerste Wereldoorlog verwekte hij bij deze vrouw – die nu getrouwd was met officier Jan Zapletal – een zoon genaamd Franz Hans Leopold Maria Wittelsbach en wilde nu eindelijk met zijn jeugdliefde trouwen, maar de familie verbood hem om dat nog eens te doen was geweest. Prins George verliet vervolgens zijn vaderland en de Beierse koninklijke familie en begon theologie te studeren. In hoeverre dit verhaal overeenkomt met de feiten kan nauwelijks worden opgehelderd zonder te kijken naar dossiers in het huisarchief Wittelsbach – dat niet vrij toegankelijk is.