Zoals reeds vermeld werd was de bouw nog niet afgerond bij de dood van de koning. Het torengebouw en het paleis waren aan de buitenzijde nagenoeg volledig afgewerkt en de grote vierkante toren was in opbouw. Bij de latere afwerking van de rest van het gebouw werd het oorspronkelijke plan, ongetwijfeld uit geldbesparing, niet meer gevolgd. De kemenade, waarvan de bouw nog moest beginnen. werd uiteindelijk nog gerealiseerd, zij het in vereenvoudigde vorm, maar de arcade die de kemenade moest verbinden met het poortgebouw werd afgevoerd. Ook de voorziene slotkapel en de verdedigingstoren (bergfried) werden niet meer gebouwd, net als de tuin en de terrassen die aan de westzijde van het kasteel hadden moeten komen. Andere delen van het kasteel die nooit gerealiseerd werden waren de bouw van een ridderbad dat voorzien was bij het ridderverblijf, een bruidskamer in de kemenade, een banketzaal en gastenkamers op de eerste en tweede verdieping. Sommige delen van het kasteel hadden, wegens de grootte ervan, zelfs ten tijde van Lodewijk II nog geen bestemming. In 1892 werd het kasteel dan uiteindelijk helemaal voltooid.
Het is nooit Ludwigs bedoeling geweest dat het slot zou worden opengesteld voor een breed publiek. Desalniettemin werd het door de regering voor betalende bezoekers geopend, amper zes weken na zijn dood, om met de toegangsgelden de uitstaande kredieten te kunnen afbetalen. Dit was een succesvolle beslissing, aangezien het toerisme in deze periode helemaal tot bloei begon te komen. De romantische gebouwen spraken tot de verbeelding van de vele bezoekers. Het duurde uiteindelijk nog tot 1899 vooraleer alle schulden van Lodewijk waren vereffend. Het gebouw heeft sinds de openstelling ervan al als decor gediend voor talrijke films en boeken.
Neuschwanstein kwam beide wereldoorlogen onbeschadigd door. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt als opslagplaats voor in Frankrijk geroofde kunstwerken, die netjes werden gefotografeerd en gecatalogiseerd. Op het einde van de oorlog werden 35 fotoalbums gevonden die een beeld gaven van de omvang van de georganiseerde diefstal. Die albums worden nu bewaard door de National Archives and Records Administration in de Verenigde Staten. Ook de goudvoorraden van de Deutsche Reichsbank werden in het kasteel opgeslagen tegen het einde van de oorlog, maar ze verdwenen enkele dagen voor de geallieerden het kasteel overnamen en zijn tot op heden niet teruggevonden. Het had niet veel gescheeld of Neuschwanstein bestond deze dag niet meer. De Schutzstaffel wou het paleis en de Franse roofkunst opblazen om te voorkomen dat het paleis in handen zou vallen van de Geallieerden, maar de SS-Gruppenführer die het paleis moest opblazen weigerde dat te doen waardoor de geallieerden het paleis intact aantroffen.
Neuschwanstein wordt wereldwijd gezien als de verzinnebeelding van de romantiek. Het stond model voor het kasteel van Doornroosje in de Disneyland-parken en het was de draaiset voor films zoals Ludwig II uit 1955 van Helmut Käutner en de gelijknamige film uit 1972 van Luchino Visconti. Kunstenaars zoals Andy Warhol gebruikten het als thema. Er is ook een meteoriet naar het kasteel genoemd, die op 6 april 2002 in de directe omgeving neerviel. Van die meteoriet is tot op heden ongeveer 6 kg geborgen.
Toen in 2007 de zeven nieuwe wereldwonderen werden gekozen strandde Neuschwanstein op de achtste plaats.
Neuschwanstein is vandaag de dag een van de belangrijkste toeristische trekpleisters in Duitsland. Tijdens de vakantiemaanden juli en augustus bezoeken ca. 10.000 mensen per dag het kasteel.
Door de steile rotswanden, bewegingen in de fundering van het kasteel en het harde klimaat dat een destructieve invloed heeft op de kalkstenen façade van het gebouw dienen er op regelmatige basis restauraties te gebeuren.
