‘Je bladeren op deze, Dag spray je de richting van de blauwe golven van wit schuim, hoe zout verse regen.
Keck je slag op de zeelucht, rechts in het midden van het hart, heel gauw vergeet dan je de wereld samen met hun pijn.
En je voelt gewoon uit en de golven onbezonnen wegen, dan de vrije loop te geven aan de geest, ’s poging om te vliegen met mij!’
Geschreven in Oktober 1885.