De Bazar de la Charité was een liefdadigheidstentoonstelling, deze werd in het jaar 1885 opgericht in Parijs.
In de bazar verkochten welgestelde dames kunstwerken waarvan, vaak hoge, opbrengsten werden gebruikt voor liefdadigheidswerk. Het gebouw zelf was een versierde houten barak.
Met behulp van decorstukken was er een reconstructie van een middeleeuwse Parijse straat gemaakt. Achter in de barak was een ruimte ingericht waar cinématografische voorstellingen werden gegeven.
Op 4 mei 1897 ontstond er een felle brand in de ruimte waar de cinématografische voorstellingen werden gegeven. De belichting van de projector bestond uit kalklicht dat door een ethervlam werd gemaakt. In de projector ontstond een klein vuur dat, door de droogte van de omgeving (die geheel uit hout en uit (deels uit katoen vervaardigde) decorstukken bestond), gemakkelijk uitgroeide tot een grote brand.
Binnen enkele minuten stond de gehele barak in brand en de hitte was zo groot dat het brandende pand van buitenaf moeilijk bereikbaar was. Nadat de brand geblust was, konden de lichamen maar met moeite worden geïdentificeerd.
Er vielen 129 slachtoffers de meeste waren vrouwen, onder de slachtoffers was ook de jongste zus van keizerin Elisabeth, prinses en hertogin Sophie in Beieren.
Er volgden blijken van medeleven en donaties uit de gehele wereld.
Op de plek des onheils werd een herdenkingskapel opgericht.
Vanaf het jaar 28 februari 1899 staat op het Parijse kerkhof Cimetière du Père-Lachaise een monument ter nagedachtenis van de onbekende slachtoffers van de brand.
De Netflix-serie Le Bazar de la Charité uit 2019 is deels gebaseerd op de ramp.