Op 9 mei 1892 werd er in Lucca, Italië, een kind geboren.
Het was een meisje en haar ouders noemde haar: Zita Maria Delle Grazie Adelgunde Michaele Raphaele Gabriele Josephine Antonie Louise Agnes.
Zita was het vijfde kind en de derde dochter van hertog Robert I van Parma en zijn tweede vrouw prinses Maria Antonia van Bragança.
Zita had vijf zussen:
– Maria
– Francisca
– Maria Antonia
– Isabella
– Henriette
Zita had zes broers:
– Sixtus
– Xavier
– Felix
– René
– Lodewijk
– Gaetano
De vader van Zita was eerst getrouwd met prinses Maria Pia van Bourbon-Sicilië, zij hadden samen kinderen.
Zita had acht halfzussen:
– Maria Louise
– Louise Maria
– Maria Immaculata
– Maria Theresia
– Maria Pia
– Beatrice
– Maria Anastasia
– Auguste
Zita had vier halfbroers:
– Ferdinand
– Hendrik
– Jozef
– Elias
De moeder van deze kinderen, prinses Maria Pia van Bourbon-Sicilië, overleed op 29 september 1882, dezelfde dag als haar jongste dochter, Auguste.
Op 21 oktober 1911 trouwde Zita met aartshertog Karel I van Oostenrijk.
Zita en Karel kregen samen acht kinderen:
– Otto
– Adelheid
– Robert
– Felix
– Karel Lodewijk
– Rudolf
– Charlotte
– Elisabeth
Op 28 juni 1914 werd de neef van keizer Franz Joseph I, aartshertog Frans Ferdinand vermoord in Sarajevo, Aartshertog Karel I van Oostenrijk werd de opvolger van keizer Franz Joseph I.
Op 21 november 1916 overleed keizer Franz Joseph I en Karel en Zita werden keizer en keizerin van Oostenrijk, en koning en koningin van Hongarije.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog werd Karel gedwongen om zich niet meer met staatszaken te bemoeien, Zita verzette zich hevig want zij beschouwde dit als aftreden. Maar Karel gaf toe aan de revolutionaire krachten en hij tekende met potlood een document waarin hij beloofde dat hij zich niet meer met de staatszaken van Oostenrijk-Hongarije zou bemoeien, wat hijzelf niet hetzelfde vond als aftreden.
Zita en Karel vertrokken met hun kinderen naar Zwitserland waarna alle Habsburgse bezittingen werden afgepakt en het de keizerlijke familie verboden werd ooit nog voet op Oostenrijkse bodem te zetten.
In het jaar 1953 vestigde het paar zich op Madeira.
Op 1 april 1922 overleed Karel aan een zware longontsteking, Zita was op dat moment hoogzwanger van hun dochter, Elisabeth. Meteen na de dood van haar man vertrok Zita naar Spanje waar ze beviel van hun dochter, Elisabeth. Na de kraamtijd huurde ze een kasteeltje in Baskenland, in Lekeito.
In het jaar 1929 verhuisde Zita met haar kinderen naar het kasteel ter Ham in Steenokkerzeel, in de buurt van Brussel.
Met de annexatie van Oostenrijk bij nazi-Duitsland vervloog elke hoop op het herstel van de monarchie.
Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers België binnen, Zita vluchtte met haar familie via Spanje en Portugal naar de Verenigde Staten. Dat ze zo snel konden vertrekken kwam door Felix van Bourbon-Parma, Zita’s broer, hij belde zijn zus vanuit Luxemburg. Zita’s broer was getrouwd met groothertogin Charlotte van Luxemburg.
In het jaar 1953 keerde Zita terug naar Europa, Zita vestigde zich eerst in Luxemburg, en daarna in Zwitserland.
In het jaar 1982 kreeg Zita toestemming om een bezoek te brengen aan Oostenrijk.
Kort voor Zita overleed publiceerde ze een memoires, waarin ze uitgebreid inging op het drama van Mayerling, honderd jaar geleden. Ze “onthulde” dat het de Franse premier Georges Clemenceau was geweest die achter de zelfmoord van aartshertog Rudolf had gezeten.
Op 14 maart 1989 overleed Zita in Zwitserland. Na haar overlijden gaf de Oostenrijkse regering toestemming om haar te laten bijzetten in de Kapuzinergruft.
Keizerin Zita was de tante van prins Carlos Hugo, hij was getrouwd met de Nederlands prinses Irene, ze is de grootmoeder van aartshertog Lorenz, hij is getrouwd met de Belgische prinses Astrid.