Waarschuwing: tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.
In 1864 wordt Lodewijk II tot koning van Beieren gekroond. Als eerste regeringsdaad ontbiedt hij de componist Richard Wagner aan zijn hof te München. De koning voorziet hem van financiële middelen. Hij merkt weliswaar niet dat Wagner een relatie heeft met Cosima von Bülow. Wanneer hij de waarheid ontdekt, voelt hij zich misleid en gebiedt hij Wagner München te verlaten.
Voor zijn nicht Elisabeth heeft Lodewijk een dweperige, romantische bewondering. Hij voelt zich echter in zijn trots gekrenkt door haar hoogmoedige houding. Elisabeth raadt hem aan haar zus Sophie te huwen. Na de nederlaag tegen Pruisen in 1866 raadt ook zijn vertrouweling graaf Dürckheim hem aan te trouwen. Een jaar later verlooft Lodewijk zich met prinses Sophie, maar nog hetzelfde jaar wordt die verloving weer verbroken. Hij heeft een homoseksuele relatie met zijn dienaar Richard Hornig.
Beieren sluit intussen een verbond met Pruisen en wordt aldus deel van het nieuwe Duitse Keizerrijk. Pas na een grote innerlijke strijd en op aanraden van enkele vertrouwelingen kan Lodewijk dit verlies van soevereiniteit accepteren. Lodewijk besteedt vanaf dat ogenblik enkel nog aandacht aan de bouw van de kastelen Neuschwanstein, Linderhof en Herrenchiemsee. Zijn broer Otto wordt waanzinnig. Ook Lodewijk raakt almaar verder vervreemd van zijn omgeving. Hij verzaakt aan zijn koninklijke plichten en trekt zich in afzondering terug in zijn kastelen. In 1881 onderneemt hij met de acteur Josef Kainz een reis naar Zwitserland.
Hij gaat steeds verder op in zijn dromen en zijn seksuele excessen. Ten slotte wordt hij in 1885 op Neuschwanstein door een regeringscommissie onbekwaam verklaard en vervolgens tot abdicatie gedwongen. Professor Gudden begeleidt hem naar het Slot Berg aan de Starnberger See. Twee dagen nadien verlaten Lodewijk en de psychiater het kasteel voor een wandeling in het park. Na een urenlange zoektocht worden hun lijken teruggevonden in de Starnberger See.